بلوپرینت (blueprint) یک نسخه چاپی از یک رسم فنی است،بطوری که برای ساخت یک نقشه معماری یا طرح موتور خودرو،توسط یک کنتاکتر چاپ بر روی یک ورق حساس به نور،استفاده میشود.بلوپرینت در قرن ۱۹ اختراع شد،که این امکان را فراهم میکرد از یک نقشه معماری با سرعت و دقت زیادی به تعداد انبوه تکثیر شود.blue print توسط خطوط نور بر روی زمینه آبی یک نگاتیو معمولی ایجاد میشده.در حالی که امکان استفاده از رنگ یا سایه خاکستری نبود.
برای بلوپرینت مواد اصلی گوناگونی مانند کاغذ استفاده می شدند.بعضی مواقع از کتان برای چاپ خطوط استفاده شده،اما با گذشت زمان،کتان دچار چروک میشد.برای حل این مشکل،از نوعی چرم گوساله که توسط الیاف پولیستری ساخته شده بود برای چاپ استفاده می کردند.با این روش جابجایی های وسیع و ترسیم در ابعاد بزرگ امکان پذیر شد.
جایگزینی برای بلوپرینت
بلوپرینت های سنتی تا حد زیادی با نوع پیشرفته تر آن جایگزین شدن،بدلیل روش های چاپ ارزان تر و نمایش دیجیتال.در اوایل ۱۹۴۰،بلوپرینت با چاپ آبی آغاز و جایگزین شد با روش چاپ diazo ،که همچنین به روش whiteprint مشهور است،.به این صورت که از خطوط آبی رنگ بر روی زمینه سفید استفاده می شود،به همین خاطر این روش،blue-lines یا bluelines نام گذاری شد.نمونه دیگر مشابه،چاپ dye-based که به blanklines معروف است.
diazo print هنوزه در برخی جاها استفاده میشود اما در بیشتر موارد چاپ xerographic با پرسه ای مشابه با استاندارد ماشین کپی پیشرفته در مقیاس تن بر روی کاغذ جایگزین آن می شود.اخیرا،طراحی ها که با استفاده از شیوه computer-aided design میشود،ممکن است منتقل شوند از یک فایل دیجیتال مستقیما به پرینتر کامپیوتر یا plotter. در بعضی موارد ازکاغذ اجتناب کرده و کار و آنالیز مستقیما توسط نمایشگر دیجیتال نمایش داده میشود.روش جدید کپی برداری،استفاده از اسکنرها در ابعاد بزرگ است.اینها یک تصویر، که میتواند توسط یک چاپگر بزرگ plotter چاپ شده باشد را به دیجیتال تبدیل میکنند.
هرچند تکنلوزی چاپ و نمایش پیشرفت کردن،بلوپرینت سنتی هنوز به صورت خصوصی برای انتقال انواعی از تصاویر استفاده میشود.
منبع:
